کیفیت رودخانه شور زهره متحول می‌شود
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۹۴۱۰۶
یک استاد دانشگاه گفت: در نامه اساتید دانشگاه به رئیس جمهور برای توقف آبگیری سد جمشیر، شاهد گزاره‌های متعدد غیر کارشناسی هستیم در حالی که این سد، کیفیت رودخانه شور زهره را متحول می کند.
به گزارش ایران اکونومیست، به تازگی 10 استاد دانشگاه تهران در نامه‌ای به رئیس جمهور خواستار توقف آبگیری سد چمشیر شده‌اند؛ بررسی دقیق متن نامه منتشر شده بیانگر وجود برخی استدلال های نه چندان کارشناسی است؛ به منظور بررسی دقیق این نامه به سراغ سعید نیکی سخن، استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر رفتیم و درباره این مسئله با وی به گفت‌وگو نشستیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نیکی سخن در ابتدای صحبت‌های خود ضمن اشاره به محتوای نامه منتشر شده گفت: راجع به برخی از نامه‌هایی که تحت لوای نام استاد دانشگاه به رئیس جمهور و سایر مقامات ارسال می‌شود، می‌توان ساعت‌ها بحث کرد و به این مسئله اشاره کرد که چگونه در قالب نشان استاد دانشگاه حرف‌های غیر کارشناسی در بالاترین سطح بیان می‌شود.
*واکاوی نامه غیر کارشناسی اساتید دانشگاه راجع به سد چمشیر
این استاد دانشگاه در تشریح محتوای نامه به رئیس‌جمهور راجع به مسئله سد چمشیر گفت: در نامه اساتید دانشگاه قید شده است که 70 درصد مخزن سد بر روی سازند گچساران قرار گرفته است، این درحالیست که بر اساس بررسی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، فقط 36 درصد از مخزن بر روی سازند گچساران است و 64 درصد دیگر سد بر روی سازندهای نهشته‌های عهد حاضر، میشان و آغاجاری است.
وی افزود: سازند گچساران از 7 ممبر تشکیل شده و فقط یکی از این ممبرها نمکی است و بر اساس بیش از 150 برداشت زمین‌شناسی در سرتاسر مخزن سد، نزدیک‌ترین لایه نمک در عمق 300 متری مخزن قرار گرفته است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در طول دوره بهره‌برداری سد بر اساس گرادیان هیدرولیکی هیچ تماسی بین آب مخزن و ممبر نمکی گچساران به وجود نمی‌آید و این مسئله مورد اجماع کارشناسانی است که از سال 93 در جریان مطالعات بوده‌اند.
*کاهش نمک وارد شده به پایین دست رودخانه شور زهره
نیکی سخن در تشریح بخش دیگری از نامه ادامه داد: در جایی از نامه قید شده است، سالانه 500 هزار تن نمک بر اثر آبگیری سد وارد رودخانه می‌شود. این عدد در شرایطی بیان می‌شود که به استناد مطالعات انجام شده در دانشگاه شیراز، رودخانه زهره به عنوان یک رودخانه شور تا قبل از احداث سد سالانه 2.5 میلیون تن نمک را به پایین دست منتقل می‌کرده است، یعنی اگر مبنی محاسبات را دقیق بدانیم، احداث سد زمینه کاهش شوری رودخانه را فراهم می‌کند اما در این نامه دقیقا روایت عکس واقعیت منعکس شده است.
وی ادامه داد: در بخشی از نامه مکان‌یابی سد مورد سوال واقع شده اما مستندات دقیقی برای این مسئله عنوان نشده است، در همین راستا باید تاکید کنیم، جانمایی سد بر روی سازند میشان بوده است که به دلیل خصوصیات مقاومتی انتخاب مناسبی است و از سوی دیگر کمترین میزان چشمه‌های شورابه در مخزن تعبیه شده که زمینه ارتقای کیفیت آب مخزن و افزایش انعطاف‌پذیری مدیریت منابع آب را مهیا می‌کند و بر اساس مطالعات، سازند ساختمان سد در بهترین مکان قرار دارد.
*اسناد علمی در نامه اساتید دانشگاه نقض شد
این استاد دانشگاه ادامه داد: در بخشی از این نامه آمده است، جریان‌های سیلابی رودخانه زهره باعث زهکشی طبیعی می‌شود و وجود این سد منجر به افزایش شوری زمین‌های کشاورزی می‌شود.
وی ادامه داد: این بخش از نامه اساسا خلاف همه اسناد علمی است، بر اثر سیلاب اساسا حجم آب قابل استفاده در رودخانه زهره به حداقل رسیده و بشی عمده‌ای از این منابع حیاتی به دریا می‌ریزد و اساسا با حضور این سد و کنترل منابع آبی ناشی از سیلاب و همچنین کاهش نمک به واسطه بهره‌برداری صحیح، شاهد افزایش آب قابل برنامهریزی برای مصارف هستیم و تحول در محیط زیست منطقه رقم خواهد خورد.
نیکی سخن گفت: در بخش دیگری از نامه آمده است، با احداث سدهای نرکیه به وزدی سطح وسیعی از تالاب‌های خوزستان خشک خواهد شد و آبگیری چمشیر بحران را افزایش می‌دهد، در پاسخ به این ادعا که شبیه به آسمان به ریسمان بافتن است، باید گفت، آبگیری چمشیر به واسطه کاهش املاح برای پایین دست و تداوم جریان با کیفیت زمینه کاهش منابع آلاینده نظیر گرد و غبار را مهیا خواهد کرد.
*جلسات کارشناسی 2000 ساعته برای بررسی کارشناسی سد چمشیر
این استاد دانشگاه گفت: درپایان نامه قید شده است که تیم متخصص بی طرف برای بررسی طراحی شود اما این دوستان باید بدانند از زمان ابتدای طرح مسئله تیم‌های دانشگاهی متعدد برای بررسی مسئله شکل گرفته و بالای 1500 تا 2000 ساعت کنکاش کارشناسی انجام شده است.
نیکی سخن تاکید کرد: در نامه 10 استاد دانشگاه برای توقف آبگیری سد جمشیر شاهد گزاره‌های متععدد غیر کارشناسی هستیم و عنوان استاد دانشگاه نباید زمینه طرح مباحث غیر کارشناسی را مهیا کند و اثر چنین نامه‌هایی باید در نظر گرفته شود و شاهد شکل گیری ماجرای چوپان دروغگو در این حوزه نباشیم.
پایان پیام/
منبع: خبرگزاری فارس
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: استاد دانشگاه اساتید دانشگاه رئیس جمهور غیر کارشناسی بر روی سازند رودخانه شور آبگیری سد نیکی سخن سد چمشیر بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۹۴۱۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خدشه‌دار شدن استقلال دانشگاه؛ «دخالت‌ها در دانشگاه زیاد شده است»
دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه گفت: «متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری‌که به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد. مثلاً همین محدودیت‌های ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد.»
به گزارش خبرآنلاین، دانشگاه حال و روز خوبی ندارد، استادان دانشگاه هم همین‌طور، موضوع اخراج اساتید مرداد ماه سال گذشته بود که در رسانه‌ها دست به دست شد، هر روز یک استاد اعلام می‌کرد که یا از دانشگاه اخراج شده یا اینکه با او قطع همکاری کرده‌اند، مسئله‌ای که تا آخرین روزهای سال ۱۴۰۲ هم ادامه داشت و منجر به برگزاری مناظره میان رئیس دانشگاه تهران و استادان اخراجی از این دانشگاه شد.
حالا کارن ابری‌نیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه می‌گوید: «سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها ایجاد شد. این محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.»
متن کامل گفت‌وگو با دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه در ادامه آمده است.
وضعیت استادان دانشگاه را در سال ۱۴۰۲ چه‌طور بررسی می‌کنید؟
سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها ایجاد شد.
چه محدودیت‌هایی برای استادان ایجاد شد؟
انواع مختلف دارد، این محدودیت‌ها شامل استادانی شد که در واکنش به حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه امضا کردند یا اعلام موضع کردند، مثلاً با تبدیل وضعیت آن‌ها از حالت پیمانی به رسمی‌آزمایشی و بعد وضعیت رسمی موافقت نکردند یا مراحل تغییر وضعیت آن‌ها را متوقف کردند. یا در موردی دیگر برای ترفیع سالانه استادان مشکل ایجاد کردند، یا ارتقا برخی استادان از دانشیاری به استادی را متوقف کردند. در این میان برخی استادان اخراج شدند و برخی دیگر هم علیرغم اینکه اخراج نشدند اما حقوق آن‌ها قطع شد.
چه تعداد استاد از دانشگاه‌ها اخراج شدند؟
انواع محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.
همه این محدودیت‌ها به دلیل اعلام موضع درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بود؟
بله، اما برخی هم به‌خاطر فعالیت صنفی در کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران بود، برخی دانشگاه‌ها با فعالیت صنفی استادان مخالفت کردند درصورتی‌که این کانون از وزارت کشور مجوز فعالیت دارد.
این محدودیت‌ها چه آسیبی به نهاد دانشگاه وارد می‌کند؟
دانشگاه نهاد علم است و باید مستقل باشد، علم باید آزادی و استقلال داشته باشد، مثلاً اعضای هیات علمی بتوانند درباره مسائل علمی و دانشگاه خودشان تصمیم بگیرند و اینکه چگونه محیط علمی را اداره کنند. بنابراین آسیب جدی آن حذف استقلال از دانشگاه است.
به‌طور مشخص استقلال دانشگاه چه‌طور نقض شده است؟
متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری‌که به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد. مثلاً همین محدودیت‌های ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد. فراتر از وزارت کشور نهادهای متعددی داریم که درباره دانشگاه تصمیم‌گیری می‌کنند و نقش وزارت علوم بسیار کمرنگ شده است.
نظرتان درباره ایده مهاجرت و مهاجرت استادان و دانشجویان چیست؟
اقداماتی که گفتم جوانان را نا امید می‌کند، آن‌هم استادان جوانی که با علاقه به کشورشان برگشتند و عضو هیات علمی شدند، درحالی‌که می‌توانستند در خارج از کشور بمانند.
این گروه در ایران با محدودیت و امر و نهی مواجه شدند، حتی برخی دانشگاه‌ها به استادان گفتند کسانی‌که درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانه‌ای امضا کردند اگر می‌خواهند به‌کارشان ادامه دهند باید توبه نامه امضا کنند و اظهار پشیمانی کنند، در این شرایط استاد جوان نا امید می‌شود آن‌هم در وضعیتی که درآمد مناسب ندارد، با حقوقی که به یک استادیار می‌دهند نمی‌تواند یک خانه در تهران اجاره کند؛ درآمد استادان دانشگاه در ایران حتی قابل مقایسه با درآمد استادان در کشورهای همسایه نیست، خوب معلوم است اگر استادی در ایران محدودیت‌های زیادی دارد و درآمد کافی هم ندارد به‌فکر مهاجرت می‌افتد، آن‌هم نه به کشورهای اروپایی و آمریکا بلکه به‌همین کشورهای اطراف ایران. برای انجام کار علمی شما نباید دغدغه و پریشانی داشته باشید درحالی‌که دغدغه وضعیت اقتصادی و معیشتی، وضعیت دانشگاه و فرهنگ، وضعیت سیاست همگی بر روی دوش استاد دانشگاه افتاده است.
به‌نظرتان دانشگاهیان چقدر باید در مسائل سیاسی ورود کنند؟
اتفاقا من هم موافق نیستم دانشگاه سیاسی شود، اما به این معنی نیست که نسبت به همه مسائل بی‌تفاوت باشد. در خارج از ایران هم همه استادان غیر سیاسی هستند اما در همین جریان فلسطین و اسرائیل خیلی‌های‌شان اظهار نظر کردند و از منظر حقوق بشر گفتند اقدامات اسرائیل جنایت است، حتی به‌همین دلیل یکی از استادان مجبور به استعفا شد. نباید به استاد دانشگاه گفت تو حق اظهار نظر نداری، اگر گمان می‌کنند با امر و نهی بیشتر می‌توانند اوضاع را کنترل کنند باید گفت اینطور نیست، با این اقدامات نارضایتی‌ها بیشتر می‌شود و کمک می‌کند تا تعهد افراد به نظام کمتر شود.
با نشانه‌هایی که دریافت می‌کنید وضعیت دانشگاه در آینده چه‌طور خواهد بود؟
من شخصاً به نهاد دانشگاه امیدوار هستم و گمان می‌کنم بالاخره دانشگاه با عملکرد خودش می‌تواند موجب اصلاح در جامعه شود. ما شاهد هستیم وقتی دانشجو و استاد یک مدتی در محیط دانشگاه قرار می‌گیرند آن آزاد اندیشی و افکار مستقل خودشان را پیدا می‌کنند و به فرهنگ غنی کشورشان متکی می‌شوند طوری‌که دیگر حاضر نیستند هر ایده‌ای را بپذیرند.
اصولاً دانشگاه جایی هست که نقد می‌کند و با پشتوانه علمی هر حرفی را به سادگی نمی‌پذیرد، با این ایده من به دانشگاه امیدوار هستم، اگرچه این روزها استقلال دانشگاه خدشه‌دار شده اما در دراز مدت نمی‌شود دانشگاه را تحت سیطره قرار داد و آزادی آن را گرفت، اتفاقاً مردم ما به دانشگاه از هرجای دیگری بیشتر امید دارند. متاسفانه این روزها رویکرد کارشناسی، تخصصی و علمی کنار گذاشته شده اما بالاخره مجبور خواهند شد این رویکرد ضد کارشناسی را اصلاح کنند و به کار تخصصی روی بیاورند، به همین دلیل دانشگاه در آینده نقش موثرتری در کشور دارد.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟